| Tineke ter Haar:
Wat me zo te binnen schiet: Hof-hol,
Bloemkoolsoep(bah),Uitbetaling “loon” was meestal
bijbetalen.Tjoklat-repen, sherry. Tijs Meertens: Ik heb erg goede herinneringen aan enkele zomerseizoenen op de EFZ , als instructeur, ik meen rond 1980-'83. Piet, Jannie, Anne, Ruurd en de gang van zaken tijdens de zeilweken staan mij nog steeds helder voor de geest. Patty Hogenstijn: Super leuk! Heb deze data in mijn agenda gezet en zal - ijs en weder dienende - graag aanwezig zijn. Ik zal eens in de schoenendozen met foto's duiken en kijken of ik nog wat daarvan kan scannen en doorsturen natuurlijk! Ik ben cursist geweest, stroel en later instructeur. Denk, dat dit begin 70-er jaren geweest is.....Een onvergetelijke tijd met veel mooie, maar ook lastige momenten, b.v.: boot weer zeilklaar maken na 4 dagen windstilte (de zeilen afgeslagen in het drooghok doodmoe na 3 weken instructie en theorie geven en weer een lange dag bomen etc.) om 's avonds weer met de cursisten te gaan zeilen omdat de wind kwam opzetten...... Een term, die mij meteen te binnen schoot is: SBB (Sprite BeerenBurg), wat 's avonds in het 'hol' gedronken werd..... Kortom: de een na de andere herinnering komt weer boven!!!! Ik kijk er naar uit om velen weer te zien en blijf graag op de hoogte. |
leidraad uit
1966: Onno van
der Zweep:
Leuk initiatief ! Ik kom.Was instructeur van 1978 t/m 1981.Kwam nog een mooie foto tegen, zie bijlage. Groet, Onno van der Zweep! (foto is inmiddels geplaatst) Chris: bolle toet, vrouwe anneke, moente, enghorne, tamp, ras, fram, spark, bysfeint, argo, carmen, watergeus en hoe heetten die andere schepen ook weer? bomen of slepen bij windstilte, in de Sneekweek naar de Brekken |
| Margriet Tiemstra: Ik
ben medio jaren zestig als cursist begonnen bij de EFZ, kort daarna tot
begin jaren zeventig was ik instructeur. Ik heb de reunie
link van
Annechris de Rooy gekregen, wij waren samen aantal jaren instructeur.
Annecdotes genoeg. Ik zal er een paar noemen: Onze collega's Joop de L en Wim L. wisten de cursisten te vertellen dat ze konden seinen via de mast (nu heet dat GPS!!!) Onze cusisten vonden dat reuze spannend en we volgden dus beide boten die synchroon achter elkaar aanvoeren op het Sneekermeer, dagen achtereen, tot op een dag de "verbinding" verbrak en voeren de boten van Joop en Wim ongewild beide een andere kant op. Fabeltje ontgoocheld. Verder stuurden wij de landboy/klussenboy iedere keer weer met een boodschappenlijstje naar Sneek. Hij moest 15 m waterlijn en 3 potjes planeervet halen. Dat deed hij braaf en de betreffende zeilerswinkelier speelde het spelletje leuk mee; hij kwam meestal met de grootste junk weer terug... Verder maakte we de cursisten, vooral Duitse cursisten, wijs dat de tonnen op het Prinses Margrietkanaal met een mandje erop bedoeld waren als postvakken voor de beroepsschippers. Vonden de Duitsers heel slim van die Nederlanders En als laatste hebben de cursisten mij te water gekregen als gevolg van het volgende: Omdat ik altijd van die ADHD kinderen kreeg, die dus nooit stil konden zitten in de boot, was ik bang dat zij hun enkelknobbels zouden bezeren aan de bolder van de grootzeilschoot, ben de naam even kwijt, waar zo'n pin doorheen steekt. Dus ik had ze wijs gemaakt dat die bolder de noodrem was van het schip, m.a.w. als je die dwars zou zetten, dat dan de kiel dwars zou komen te staan en dat je daarmee kon remmen in geval van nood. Dit werkte prima, ze liepen er met een grote boog omheen. Tijdens de vrijdag middag schoonmaak, die altijd zeer grondig was, gingen een paar jongetjes te water om de kiel schoon te maken. En wat gebeurde er; zij zeiden dat ik inderdaad gelijk had; de kiel zat los. Ik schrok me rot, ging te water ter controle, niets aan de hand natuurlijk, en toen ik weer boven water kwam had ik de gehele zeilschool als toeschouwer. Wat een lol!!! De rest van de grollen en grappen vertellen we tijdens de reunie. Beste organisatoren van de reünie, Het lijkt mij heel leuk om te komen. Ik ben in 1964 als cursist geweest en heb daar toen Theo Damstra ontmoet. Het volgend jaar ben ik als stroel geweest. Met o.a. Hetje ? die getrouwd is met Jean le Grand, die notaris geworden is in Harderwijk. Ook Iefke van Aardenne, die, geloof ik, röntgenologe was in het O.L.V. gasthuis in Amsterdam. Rinke Bos woont in Dordrecht, zal proberen er achter te komen wat zijn E-mail adres is. Met vriendelijke groet, Anje Damstra-Timmer Ik herinner me enorme emmers met aardappels die gepit moesten worden, dikke vla die in emmers werd aangelengd (en die op een dag door penicilline in de melk twee keer schiftte, al het werk voor niets) , met Pasen met sneeuw op het dek en citroenbrandewijn in de hand zeilen, eigelen door het raampje van het gangetje naar de keuken gooien, de geurende kaas in de kast waar ook de sleutels van het hol hingen, heel sterk koffie-extract, drie uur naar bed en zes uur weer op om gigantische stapels boterhammen te smeren, het luikje, negatieve saldi op de strook inderdaad, Tineke! Zóveel mensen ook, wier namen langzaam terugkomen... sappige jongemannen, Jansje, die zag ik nog niet op de lijst, geëmigreerd? Frou Muurling zal er wel niet meer zijn. Met 9 mensen in de volkswagen van Jan-Willem Klein-Bussink naar de Sneekweek, elk voorjaar met de Moente het Joustervaartje uitdiepen, in de mist verdwalen op het Snekermeer, het was een mooie tijd! Ineke Graamans Ook ik wil graag aanwezig zijn op de EFZ-reünie op 4 en 5 mei 2013. Ik heb als instructeur gewerkt in de periode 1970-1980 (niet alle jaren). Ik herinner me een gevorderden- cursus in een week met slecht tot zeer slecht weer. Er stond op een dag windkracht 9. We hebben de boten toen voorzien van een stormfok van een zestien kwadraat voorop en een gewone fok van een zestien kwadraat achter de mast en toen hebben we een prachtige instructiedag gehad, ook wij als instructeurs, want het was in elk geval voor mij de eerste keer dat ik met windkracht 9 zeilde. We voeren op vergrote vrijheden met dus in totaal vier vierkante meter zeil er op. Maar het was verbazingwekkend om te merken hoe zeewaardig die schepen waren. We kregen eigenlijk nauwelijks water binnen, behalve dan van de regen die af en toe viel. We waren de enige schepen op het meer. Gé (Gerard) Tol Ik kwam voor het eerst in 1957 als cursist bij Hero aan boord. Werd in 1961 instructeur en kwam ook in 1962.Toen pas weer 19?? De Tamp en de Ras waren inmiddels gebouwd en ik voer op de Ras, kwam toen twee jaar. Daarna weer een tijd niet, tot in 1971, wij hadden inmiddels een rivierenklasse de CC (Carel Constantijn) die zeker 4 a 5 seizoenen in het hoogseizoen de vloot kwam versterken. Anecdote: Aan het begin van de Potten, aan BB, stond indertijd een kleine steiger op 4 palen. Ideaal punt voor Sip van der Zweep om met de Bysfeint zelfstandig afvaren en aankomen te oefenen. Hij dus met 2 cursisten op de steiger, de andere 2 cursisten voeren af en weer aan. Ik stond bij Sip op de steiger toen de Bys met teveel vaart naderde... en die vaart ging er niet uit! Dus wij wierpen ons op de boeg om af te houden. De palen van het steigertje hielden dat niet. Het hele geval werd schuin achterover de plomp in geduwd. We wisten niet hoe gauw we aan boord moesten komen om een nat pak te voorkomen. Dat lukte. Maar wat toen? Sip wist de oplossing wel. Voorzichtig naderden we het scheef gezakte geheel nog eenmaal, meer langszij. Met een grote haal trok Sip het geval weer min of meer recht. Hij vond het wel een aardige uitdaging voor wie de volgende die daar wilde oefenen... wij kwamen er niet meer. Basil Wilbrenninck Graag meld Ik me
aan voor deelname aan de reünie op 4 en 5 mei .
In 1976 was ik
voor het eerst bij jullie in de
Verenigingszeilinstructeurs cursus. Daar brachten Jan
Paul, Hans, Piet, Charles, Henk en Heppie me de kneepjes van het vak
bij.
Om ervaring op te
doen ben ik tot 1981 een aantal zomervakanties als efz instructeur aan
de slag gegaan.
De Reünie vraagt
wel veel van mijn geheugen, maar een aantal namen op de lijst komen me
bekent voor.
Mooi om te zien
dat ook Wim en Elly Loots van de partij zijn. Met Wim heb ik indertijd
heel wat samengewerkt bij Optimist zeillessen, het jeugdzeilplan en
wedstrijdtrainingen.
In mijn eerste
instructeur weken kan ik me herinneren dat ik door mijn
wedstrijdervaring scherp voor een van de boten voor langs ging.
Er was terecht
een boze blik van van de instructrice. Je zult ook pedagogisch moeten
aanpakken en tijdig en ruim voorrang moeten geven.
Jan Arnout
Renken Hallo allemaal, Ik ben Klaas Sjouke de Boer en heb vanaf 1972 een aantal (6) jaren als instructeur gewerkt op de EFZ. Ik heb hieraan leuke herinneringen en zal zeker proberen op 4-5 mei aanwezig te zijn. Degene die de moeite heeft genomen mij op te sporen en mij telefonisch op de hoogte te stellen, bij deze van harte dank hiervoor. Met vriendelijke groet, Klaas Sjouke de Boer Ergens in de
tweede helft van de zeventiger jaren in het hoogseizoen voer ik op de
Enghorne. Met als logische taak: om zeven uur 's morgens de klok
luiden. Dus met een duf hoofd van Sneek naar de zeilschool fietsen en
meteen naar de klok en luiden. Geen geluid!!!! De club jonge cursisten
had een kussen om de klepel gebonden.
Nu
ja, luiden was eigenlijk ook niet meer nodig: 64 hoofdjes voor de ramen
van de slaapzalen om te zien hoe ik zou reageren. auke wouda
|
Oh wat leuk ... allemaal
herinneringen die komen bovendrijven; zomaar een greep daaruit: * gele vla met vel, duumpkes, suikerbrood, maar ook minder lekkere dingen (iedereen weet ze nog wel) * een moedercursus met het ijs op dek, een cursiste die al dagen weigerde om op de juiste manier af te duwen en op donderdag -al bungelend boven het koude water- riep "help me, als ik in het water val heb ik alleen nog maar 1 droge onderbroek"; tja, wat doe je dan ? * de moeder van een mede-instructeur die aan me vroeg "wil jij z'n spullen meenemen, want hij vergeet meestal de helft" en dan inderdaad een vuilniszak vol mee moeten nemen * op zondagochtend naar het Paviljoen om te ontbijten, gebakken eieren met spek * mn eerste kamer kunnen huren in Den Haag omdat Charles daaruit vertrok * Erik die me tot in het oneindige liet oefenen voor mn A * na 4 dagen windstilte echt niet meer weten wat nu weer te verzinnen voor de cursisten, dan op vrijdag van schip wisselen met in 1 keer windkracht 6 met alle consequenties van dien .... * aan het eind van de week een snuggere cursist de lieren op de Spark laten opwinden, want volgende week moeten ze ook gebruikt kunnen worden * bijzondere gedachten aan nachtelijk verblijf buiten het hol en andere verliefdigheden * een geweldige B-cursus, onderweg een sleepje vragen aan een motorboot en de, zo bleek, Duitser die de tros vervolgens om de gasfles boven op dek legde, pffffff * na 6 weken lesgeven en nauwelijks van het terrein af te zijn geweest ineens weer autorijden ... heel bijzonder zo'n rempedaal Groetjes, Jan Chris Hoi Chris, Ja ja, zeker lang geleden! Ik ben nog op zoek naar foto's uit die tijd, maar je kunt ons in elk geval noteren als deelnemer! Nicole en ik zijn een "echt" EFZ paar. Heb haar in 1972 op de EFZ leren kennen (zij stroel, ik instructeur) en inmiddels zijn we al opa en moma van 4 kleinkinderen (1 t/m 10). Samen met mijn jongste dochter Tessa run ik een zee-zeilschool vanuit Lauwersoog. Tot zover even, ik meld me zeer spoedig met foto's. Heel veel liefs aan Janoe (ik begreep van Wim dat jullie een koppel zijn) en groet, ook namens Nicole, Ruud. Ineke Graamans: Ik kom! Zal de hele maand mei vrijhouden... Erik van Poppel: Wat een verassing; ik werd vanavond door Piet gebeld dat er een reunie komt. Ik kan nu niet zeggen of het gaat lukken om te komen, maar de intentie is er zeker! Wat leuk de foto van Heppie en Anneke in de stuurhut van de Moente. Ik ruik ook meteen de geur weer, voel de sfeer en denk ook aan de reizen over het Duitse Wad die ik met hen maakte. Over mijn
zeilschooltijd en wat me zo even te binnen schiet:
Vroeger gingen we
als gezin naar de zeilschool. Dat was altijd feest. Een lange reis
erheen en eentijd die vloog. Ook was het wel koud met de paascursussen.
We sliepen dan in de huisjestent.
Ik heb zo in
1978-79-80 denk ik regelmatig kortere en langere tijd als walkap op de
zeilschool vertoefd.
Eén keer een
zeilcursus gevolgd, ik maakte er niet al te veel van herinner ik me
nog. Jaren later kan ik meer genieten van het varen en komt oude en
nieuwe kennis bijeen.
Misschien lijkt
ik wel wat op mijn vader (beetje autodidact) die met een bootje uit
Brabant gevaren kwam, of was het een oude visserman (Pluut) waar hij
mee aankwam, met de vraag: 'ik wil graag leren zeilen.'
Ik begreep dat
Willem Osinga een van de weinigen was die de motor in de Pluut aan de
praat kon krijgen. Mijn vader gebruikte hem in ieder geval niet: veel
te lastig.
-Ik herinner me
nog dat er schepen opgehaald moesten worden bij Ome Gerard. Die zeilden
we/ik dan naar de EFZ, of terug. Of de Sneekweek: alle bootjes in de
Broeresloot en dan daar wachtlopen als iedereen aan het eten was. Of
met de Bolle Toet, of later dat schippersvletje (met dikke Albin motor)
de lunch komen brengen. Ook wel eens met de Canadese kano gedaan, maar
dat peddelt niet fijn in je eentje.
-Ik herinner me
ook een keer terugslepen van de Brekken naar de EFZ. De Enghorne (Henk)
voer met zo'n pestvaart dat ik ook maar gas bij gaf met de
schippersvlet. Ik moest steeds meer gas bijgeven, volgens mij werden
alle putsen overboord gezet om te remmen.
-Ik zie ook nog
een afvaart van een nieuwe cursusweek voor me. Mijn broer Bas had
ervoor een aantal weken op een skûtsje gezeild. Bomend gingen ze weg.
In een keer de Fram oid bijna in plané.
-De reparatie van
de Vrouwe Anneke. Oh wat was dat een lief klein scheepje, en wiebelig;)
-Het starten van
de motor in de Bolle Toet als het koud was -en als het warm was ook-
een feest: Bij vorst of strenge koude gebruike men een lontje.
=De roeiboot met
aanhangmotor: die vrat breekpennen. Piet had ontdekt dat een boortje
van (3mm?) ook paste: wel zo handig
-Anneke die mij
een foto liet zien van mijn vader (1948 ofzo): hij zat op zijn
motorfiets met een pannetje tussen zijn benen geklemd -op de tank-: hij
had warm scheerwater gehaald in de keuken en reed zo naar …het hol, of
nog bij het paviljoen…. het slaapverblijf om zich te scheren.
-Schepen:
Vroeger nog de
Brûzer, een tjotter; de mastwortel staat nog bij mijn moeder thuis.
Namen van schepen
die me zo te binnen schieten:
-Argo: van Piet
-Tup van Auke
Wouda
-
rivierenklasses: namen?? -eentje uit Tull en Twaal-
-De Wouaap van
Hans van den Berg
-Scharhorne van
Henk van Vliet
van Ome Gerard:
Marijke, Romulus,
Remus, die BH-pampus: hoe heette die ook alweer, en vele anderen
Dat was het voor
vandaag, Erik van Poppel
Beste
oud EFZ leden, Heel leuk om een reunie te organiseren. Je kunt ons ook
op de lijst zetten. Wij zijn ook een EFZ huwelijk en still going
strong!!!! We werden gebeld door Klaas Stam. We horen wel hoe
't
verder verloopt. Succes met t organiseren! Groeten van Maarten en Marieke van Dijk. Van
Piet hoorde ik over de komende reunie.Ik heb wel zin om daarbij te
zijn. Aangezien ik op fietsafstand woon hoef je voor mij geen
slaapplaats te regelen, eventueel kan ik nog wel een paar slapers
onderdak verschaffen Kees
Nederstigt
Graag wil ik mij aanmelden voor voor de reünie. Ik ben een aantal jaren cursist geweest en één jaar stroeltje. Voor mij betekent De Eerste Friese Zeilschool veel omdat mijn vader een groot deel van de oorlog onder de naam Piet Hein op de zeilschool was ondergedoken. Bijna jaarlijks, zolang ik mij kan herinneren, was er een reünie van iedereen die er in de een deel van de oorlog en vlak daarna op de EFZ had doorgebracht. Eind 1963 heeft mijn vader na een ernstig ongeluk op de Eerste Friese Zeilschool bij Heppie en Anneke weer leren lopen. Door een verhuizing zitten helaas al mijn foto's in de opslag. Ik ga mijn best doen de foto's van mijn vader uit de oorlog van de Zeilschool in te scannen en te mailen. Ik zal ook op een rustiger moment een lijst maken van iedereen die altijd op die reünie was, waarschijnlijk kunnen Klaas en Arend die lijst wel aanvullen. Groet en succes met organiseren van de reünie. Heleen Aptroot-Heijer Dat klinkt allemaal heel goed! Ik ben ca 4 jaar cursist geweest vanaf ‘63 denk ik en al gauw stroel: een jaar of 2/3: ’65 en ’66 zeker ( jambakjes vullen, boter versieren, vla roeren, sla wassen, kranten vouwen, wc’s schrobben, het lauwe biertje voor Heppie) en vervolgens vanaf ’66 instructeur t/m ’72 (meestal met de allerkleinsten (of Frans sprekende) waardoor je tegen alle regels in wel tussentijds moest aanleggen om het spul warm te houden, eindeloos toepen met Berenburg van de Weduwe in het Hol). De laatste 2 jaar als invaller: korte stukjes. 10 jaar EFZ blijft wel altijd bij je! Ik zal ‘ns foto’s zoeken. Ik mis op de lijst zo te zien de dochters Van Straaten, maar zou ze ook niet weten te vinden, vrees ik, en of hun moeder nog leeft weet ik niet. Verder heeft Rob Dros een of 2 jaar lesgegeven rond ’70. Zijn er geen lijsten ergens bewaard? En van de vorige reünie? Mijn broer Frans van Buuren zeilt momenteel tussen de Kaap Verden en Brazilië en is pas rond juli weer terug. Tot in mei, groeten Annette (Augustijn)-van BuurenIn 1942 liep ik in Sneek Tom Kasemier tegen het lijf en die vroeg me "Kun je me niet uit de brand helpen? Ik kom een instructeur te kort." -Maar ik kan helemaal niet lesgeven. -Dat maakt niet uit, je kunt toch zeilen? Ik had de pech dat ik die week een cursist aan boord had die als voorbereiding op zijn zeilcursus de hele Van Kampen uit zijn hoofd had geleerd, dus bij alles wat ik vertelde zei hij: "In de Van Kampen staat..." Na afloop van elke lesdag ging ik bij Tom weer even bijspijkeren. Ook de daaropvolgende zomers was ik op het Sneekermeer. Gaf ook wel les in de 30 m2 van Wytze Hoekstra, de burgemeester van Baarderadeel. Hij was als gijzelaar opgepakt door de Duitsers en zat gevangen in Michielgestel. De 30 m2 moest van hem zoveel mogelijk blijven varen als symbool van verzet. Ik was toen een van de jongste instructeurs, dus op de reünie zal ik weinig bekenden tegenkomen. Marten Castelein, instructeur vanaf 1942. Ik ben cursist geweest in1971 en 1972 en van 1973 t/m 1976 instructeur. Ik stuur hierbij alvast een linkje van het verslag van een "prive reunie" in 2008 dat gepubliceerd is en voortbouwt op mijn zeilschoolervaringen: http://breehorn.nl/pdf/2008- Ga snel op zoek naar foto's. Nog wat begrippen: jopper, sjabber, "struul examen", pindakaas eten om te kunnen bomen. Bij Henk achter op de motor Friesland door. Als cursist was het nooit goed: als het stormde en je manoeuvre lukte dan kreeg je de vraag wat je gedaan zou hebben als het niet had gewaaid en als het windstil was en je kwam netjes aan dan werd je er fijntjes op gewezen dat het mét wind fout zou zijn gegaan. Als instructeur moest je het altijd over zeilen hebben. Na de theorie een potje kaarten was er niet bij. Ben van mening dat het me gevormd heeft. Hartelijke groet, Annemiek Coremans Ja , ik ben wel
van plan om naar de reünie te komen. Lijkt me heel erg gezellig. Als
het goed is, is Jan ook van plan om te komen. Via hem kreeg
ik de site doorgestuurd! Maar ik kan natuurlijk
niet voor hem spreken. ik heb de data 4 en 5 mei genoteerd. net wat
oude foto boeken doorgenomen en enkele foto's gevonden. Zal binnenkort
eens kijken hoe ik die naar jullie kan versturen. veel succes met de
voorbereidingen.
Hartelijke groet,
Margreeth van
Voorden-Doets
Ik heb rond 1980
les gehad bij de EFZ, mijn broer
Douwe Terpstra gaf toen les en hij vond, dat zijn
zusje het zeilen daar maar eens moest leren. Ik heb toen les
gehad bij Derk Bol, verder weet ik daar niet zoveel meer van.
Toen ben
ik in 1987 als stroel bij Piet en Jannie gekomen, hartstikke leuke tijd
gehad, vele feestjes gevierd in het hol, de geest van de fles
heel wat keren opgeroepen...Door dat soort avonden (nachten ;-) een
keer door Henk gewekt met de bel, we hebben nog nooit zo snel
ontbijt gemaakt..
Vera Het is vrijdagmiddag, we hebben de vergrote vrijheid net helemaal geschrobd met de cursisten training, de buikdenningen eruit gehaald en ook daaronder de algengroei verwijderd. |
 |
Als
ik over de steiger loop
kijk ik met tevredenheid naar de vloot van 16 schepen, alsof het mijn
eigendom
betreft, ze liggen er pico bello bij. Op dat moment gaat er een raampje
van de
Moente open en wenkt Anneke me om wat te komen drinken. Ik was
indertijd de
jongste instructeur ooit met mijn zestien jaar en zij had zich de
heilige taak
gesteld een beetje over mij te moederen. Zo kreeg ik bij mijn aantreden
dat
seizoen direct een fijne nieuwe sjabber van haar om mij tegen de kou te
beschermen. Als we aan onze tweede zelf-getrokken BB-je zitten, waarvoor Arend de kruiden op een geheim adresje in Haren altijd meesmokkelt (onvergetelijk drankje) varen twee huurbootjes van Dirk Potma (vierhonderd meter noordelijk een scheepswerfje annex verhuurbedrijfje in de Houkesloot) voorbij. Een klein kajuitbootje en een 16 kwadraatje. Ze varen vlak voor het lapje. Een meter of tweehonderd verderop buigt de Houkesloot af naar bakboord en zijn ze gedwongen te gijpen. Het kajuitbootje doet dat zonder moeite, de 16m2 doet twee pogingen maar vaart niet recht voor de wind en krijgt de giek niet om, terwijl hij steeds dichter bij de wal komt. Het moet de stuurman hebben benauwd, |
dat de paaltjes met metalen dwarspin
tussen het riet nu wel erg
zichtbaar werden, als hij beslist dan maar een stormrondje te doen.
Maar
daarvoor heb je toch zeker twee keer de lengte van je bootje nodig en
die
had’ie niet.
We springen met vier man in,
en nu moet ik mij even schamen omdat ik me de naam van dat wonderschone
overnaadse vletje niet meer herinner, in dat bootje dus. Het meest
geweldige
was de prachtige diesel die het vletje aandreef, met
lontjes en een zwaar vliegwiel (pas op dat je je pols niet breekt).
Aangekomen bij de plaats des
onheils analyseren wij de situatie accuraat en vakkundig. Er steken
drie
walpaaltjes door de plakhouten romp, wat toch al gauw gaten van zo’n
vijftien
centimeter oplevert. Vanwege een oordeelkundig voorgevoel hadden wij al
een
hele emmer vol dweilen meegenomen, die we nadat we de boot met z’n
allen van de
paaltjes hadden getild, snel in de gulpende gaten duwen en daarmee het
zinken
met hozen voor kunnen blijven (de veroorzakers moeten zich echter wel
het
schuim op de bek hozen, maar ja).
Eenmaal aangekomen in de
haven van Dirk stel ik voor dat ik hem zal inlichten omdat ik hem al
jaren ken
en ook mijn eigen schakeltje in zijn haven ligt. Dat voorkomt helaas
niet dat
de man luid vloekend naast mij de gehavende zeilboot in ogenschouw
neemt en de
huurders verwensingen naar het hoofd slingert waarvoor je vandaag de
dag
ernstig aangeklaagd zou worden. Harry
Visser
|
Ergens in het midden van de 60-er jaren ben ik een
weekje cursist geweest bij Jeroen Boon aan boord.
In 1970 de paascursus gedaan en in de jaren 1970 tot
en met 1974 per seizoen zo'n 5 tot 7 weken instructie.
Vanaf 1975 hele seizoenen als seizoenarbeider, maar
vanaf 1977 steeds minder tot zo ongeveer 1980. In ieder geval vanaf
1973 tot en met 1980 ieder jaar de paas- pinkster en
hemelvaartcursussen gedaan. Tot ver in de tachtiger jaren nog actief
als examinator op ZI-examens en als controleur op zeilscholen.
In 1975 ook in Sneek komen wonen en daar gebleven tot
nu toe.
Omdat ik van het loon op de EFZ niet alleen kon leven,
heb ik toen een plastic Valk (met houten dek) gekocht en die - gezien
mijn opvattingen toen en nu over plastic schepen - TUP genoemd en
verhuurd aan de EFZ.
Ik kreeg in
Schoolbank.nl een mail van Tineke Bootsma met de vraag of ik de Sjoerd
wel was.
Ja die ben ik. Sjoerd
van Buren,
Naar alle
waarschijnlijkheid ben ik instructeur geweest in de jaren 1962, 1963 en
1964.
Ik zat toen, als
tweede kans student, op het Lyceum van dr. Greep en deed
Gymnasium B.
In 1965 en 1966 ben ik
ruimer water gaan opzoeken en heb ik als vakantiematroos gevaren tussen
Trondheim en Lissabon en tussen Hamburg en Liverpool.
Wie is deze
Tineke? Een zuster van Gosse? Wij sliepen in hun boerderij.
Ik heb met veel
plezier getoept die vakanties.
Ik herinner me toch
niet zoveel namen.
Chris. Is dat Chris
Ruardi uit Leeuwarden die sportleraar zal zijn geworden.
En dan was er ook nog
Willem uit IJlst.
En Sip. Een fijne
vent. Jammer dat die toen is overleden.
Riekje Hummel was er
stroel.
Met Rienk moest ik nog
een keer weer leren bomen.
Later vond ik het
prachtig werk.Sturen met de boom, onder het schip.
Er liggen nog drie
horloges van mij in het Sneekermeer.Sindsdien heb ik nooit weer
horloges gedragen.
Ik had wel vaker Frans
sprekende cursisten aan
boord. La balancine is de kraanlijn. Op een gegeven moment
leek er
wel een windhoos(je) te komen. Maar we konden de wal niet meer
halen. Dus dan maar beter zeil strijken en voor anker. Terwijl
ik
het zeil ging strijken speelde ik mijn Franse cursiste de dreg
toe
met de instructie: "defaire et composer".
Het viel allemaal mee
tenslotte.
Ik heb nog een verhaal
maar dat doe ik er wel bij onder de paperclip.
Ik moet nog wel even
nadenken over de reunie.
Ik stuur wat foto's en
mijn stukje tekst.
Vriendelijke groeten
en graag tot ziens.
Sjoerd van Buren |
Ik heb ook nog een aardige voor de anekdotes:
In mei 1979 kwam ik in de gemeenteraad van Sneek. In
die jaren had ik samen met Rene Flach een Rivierenklasse (Kroes,
Kampen), nr 7, Tureluur. Ergens begin juni gingen we vanuit Sneek op
vakantie en voeren in de luwte rustig dicht langs de zeilschool. Prompt
komt Anneke op de Moente naar buiten en roept: 'Ga je op reces?'
Auke Wouda  Ik heb in 1969 en in 1970 een aantal weken als stroel
(waar komt dat woord toch vandaan?) gewerkt en ben cursist geweest.
Al die boterhammen smeren die mee het water op moesten
de gezelligheid en zingen op het eind van de dag in de
omgetoverde stal genaamd hof en hol. Of s avonds romantisch napraten op
de steiger.Dat zijn zomaar wat herinneringen.
En wat heel bijzonder was dat instructeurs en stroelen
de maanlanding op 20 juli 1969 bij iemand thuis (bij wie?) mochten
kijken en wel op een klein zwart/wit t.v.tje.
Voor mij is het een leuke leerzame tijd geweest.
vriendelijke groet, Els van Meegen
Na
Piet en Janny zijn wij 10 jaar de eigenaar geweest van het Toppunt, de
voormalige EFZ. Vaak is gesproken met diverse mensen over een reunie.
Dat gaat kennelijk nu toch eindelijk gebeuren. Liesbeth en Bert de Jonge We zullen er met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid helaas niet bij zijn. Een mooie, vrolijke reünie toegewenst van Dick Bruckwilder en Petra Kop lees hier verder |
|
Als zeilinstructeur heb ik
ooit een idiote fout
begaan. Er woei bijna een storm, windkracht acht en de zeilschool kon
daarom
niet uitvaren. Maar met zestig leerlingen, in internaatsverband, binnen
de
muren, moest er wel voor afwisseling worden gezorgd. Zo ging de hele
school in
de sleep, alle zestienkwadraten achter elkaar naar de stad. De
lunchpakketten
waren, als altijd, mee aan boord gekomen. Buitenom voeren we, via het
Ges en de
Brekken, door de Woudvaart. In Sneek streek, reuze
gezellig, op een terras aan
de Marktstraat, de hele zwerm neer. Na een uurtje leek het of de wind
wat was
gaan liggen en dus vertrokken we weer. De Woudvaart uit, de Brekken
over, het
Oud Hof, richting Langweer. Halverwege de Langweerder Wielen werd
tenslotte de
sleep losgegooid. Het woei nog behoorlijk. Er
gebeurden ineens de
gekste dingen. Ik had er namelijk helemaal niet op gerekend, dat ik nu
moest
kunnen zeilen. Er was zelfs nog geen mast gezet en al helemaal geen
zeil
aangeslagen. Dat moest dan nu nog gebeuren. Echter, daarvoor woei het
nog veel
te hard, zodat het scheepje voor top en takel en het zeil halverwege de
mast,
een geweldige vaart maakte en nauwelijks bestuurbaar op lagerwal
afstormde.
Niet te vermijden! Dus nu even geen zeil meer aanspannen. Als de
wiedeweerga in
plaats daarvan ten anker. De dreg werd klaargemaakt,
maar de grond bleek een
keiharde zandplaat te zijn. Veel te hard. Het anker krabde alleen maar.
De
vlet, die de sleep had getrokken, kwam tenslotte te hulp, dus moest
eerst het
anker weer binnen worden gehaald. Ik wist niet wat mij gebeurde. Acht
meter
voor het schip kwam het anker al aan de oppervlakte, vanwege de
samenwerkende
trekkrachten van de wind en van mijzelf. Ik dacht bijna dat hier
bijbelse onmogelijkheden,
als een wonder zich aandienden. Een drijvend anker! In de laatste te
deinzen
meters werd tenslotte vastgemaakt en trok de vlet mij met mijn
bemanning naar
veiliger water, waar kon worden afgemeerd en de lunchpakketten
aangesproken. Na afloop, weer thuis, werd
het mij, tijdens de
evaluatie van die dag, in de scheepsraad, duidelijk gemaakt, dat de
eerste
kapitien van de zeilschool, Hepke dus, dit al wel had zien aankomen. - Dus Sjoerd, nooit
weer van de wal los,
zonder ook zeewaardig te zijn, vriend! Maar we drinken er één
op! Sjoerd ========================== Van
1960 t/m ca. 1965 was ik, tijdens de zomervakantie enkele weken per
jaar, hulp zeilinstructeur op de EFZ. |
Herinneringen:
- Met verse cursisten in de Dystine
(daar voer ik altijd in, een mooi en redelijk nieuw scheepje meen ik
toen) 's morgens zeilen hijsen aan de steiger naast de EFZ, afvaren en
gelijk een windkracht 9 vlaag, schoot vast, water in 't schip, cursist
gooit puts met eindje touw en al overboord, schip aan
lagerwal, weggesleept, Heppie niet happy!
- Paar dagen later, 's avonds terug in
het drukke verkeer op de Houkesloot vlak voor de EFZ breekt een val,
zeilen klappen naar beneden, binnen 10 seconden voor anker midden
in de Houkesloot, Heppie weer happy!
- Tijdens de Sneekweek om beurten als
bewakers overnachten in de schepen die dan, om vandalisme te voorkomen,
in de Broeresloot lagen, in gezelschap van heel veel muggen!
- Later in Fryslân komen wonen en dan
regelmatig bij Heppie en later bij Piet een schip gehuurd voor een paar
dagen zeilen met mijn gezin, en iedere keer goede herinneringen
ophalen.
- en inderdaad, Els
schreef het ook al, we konden de de maanlanding 's nachts bekijken in
juli 1969, ik meen dat het in het huis van Piet en Jannie was die toen
in Top of Twel woonden.
Ik verheug me op de reünie,
met vriendelijke groet,
Martien
Lankester
 Wij hebben in de zomer van 1972 samen lesgegeven.Aangezien wij toen al getrouwd waren, sliepen wij samen in een klein blauw tentje. Later zijn wij nog actief geweest als lesgevenden in speciale gevallen in het voorjaar. Zo heeft Inge in 1977 een groep op latere leeftijd blind of slechtziend geworden mensen lnstructie gegeven. Zelf herinnner ik mij een gezin uit Zwitserland, waarbij de gezagsverhoudingen binnen het gezin onder druk kwamen te staan. In
ons archief heb ik een aantal foto's gevonden, gedigitaliseerd en
toegevoegd.Verder nog wat foto's, die ik tegen kwam in onze
negatieven-albums.
Groet
en tot ziens op zaterdag 4 mei 2013.
Inge van Hall de Knoop
Wout van Hall.
 |
|
Hoi
Piet, Jannie en andere EFZ-ers,
|
De Tamp In het voorjaar van 1962 kwamen de Enghorne en de Tamp in de vaart, even later gevolgd door de Ras en de Fram. Vanaf dat moment vormden deze vergrote vrijheden de trots van de Eerste Friesche Zeilschool en mochten alleen hele goeie instructeurs daarop varen. Zelf was ik in 1966 niet goed genoeg.. In 1975 werd als vervanging voor de bij een ongeluk verloren gegane oude Tamp een nieuwe te water gelaten. Het ontwerp was van Piet zelf. Het oorspronkelijke ontwerp van Dick Boon werd door hem aangepast en verbeterd. Het resultaat was een superinstructieschip dat de komende eeuwen zou kunnen trotseren. Dit schip nu lag in 1987 te koop en dreigde zonder ingrijpen zelfs te verdwijnen uit Friesland. Omdat ik gruwde bij de gedachte dat dat zou gebeuren trad ik met Piet in overleg. Hij verkocht dus mijn schip, zodat ik de Tamp van hem kon overnemen.Zo werd ik de trotse eigenaar van dit schip, dat 12 jaar in de loods naast mijn vorige schip had gelegen en waar ik al die jaren jaloers naar had gekeken. In de jaren daarop ontwierp ik vanwege de enorme loefgierigheid van de Tamp een nieuwe kiel en verving de tuigage door een met vaste smeerrepen en aanpassingen waardoor de mast nog gemakkelijker gestreken kon worden. De vaareigenschappen werden daardoor subliem. Regelmatig keken andere varensgasten vreemd op, wanneer ze mij op het voordek een andere fok zagen aanslaan of varend zagen reven en ik alleen aan boord was. Ik durf te stellen dat ik daar een enorme kick van kreeg! Evenwel, na het behalen van mijn pensioensgerechtigde leeftijd, werden langere tochten in zo'n open schip als de Tamp wat bezwaarlijk en zag ik om naar een schip met een klein kajuitje. Dat werd een Marieholm 26. De Tamp kon toen, na 20 jaar, weer terug naar waar hij uiteindelijk thuishoort: naar Piet. Piet de Vries, instructeur sinds 1966 Uit het logboek van een toercursus in 1970 of 1971. Piet, Auke, Rolf, Johan: 'Maandag: In de sluis te Lemmer mast gestreken. (Iets te snel.)' 'Dinsdagochtend, Meppelerdiep: Mik gelast.' Johan Hos |
| Hallo oud EFZ-ters, van mijn tijd als instructeur op de EFZ (1976 tot 1981) heb ik waarschijnlijk zelf meer geleerd dan mijn cursisten, maar hoe dan ook, het was een mooie episode in mijn leven. Na mijn afstuderen was het vrij abrupt over met de vaarderij. Ik ben inmiddels 32 jaar getrouwd en heb 3 dochters en 2 zoons gekregen, die alweer zo'n beetje de deur uit zijn. Wie mijn vlegeljaren op de zeilschool heeft gekend zal misschien verbaasd zijn te horen wat ik ben gaan doen: ben vice-president geworden in de rechtbank Dordrecht, thans Rotterdam, momenteel actief als bestuursrechter, maar daarvoor ook lang als strafrechter. Ik woon nu in de Hoekse Waard, omsloten door het Spui, de Oude Maas, het Hollands Diep en de Dordtse Kil, met de Rotterdamse havens om de hoek. Als de kinderen mij dat tweedehands motorsloepje kado doen, waarop ik recht meen te hebben na de astronomische bedragen die ik in hun studies heb gestopt, ga ik die wateren zeker bevaren! Helaas ben ik de reunie verhinderd vanwege een piketdienst waardoor ik mijn district niet kan verlaten. Het gaat zeker een geanimeerd weerzien worden, weet ik, en via de nieuwsbrieven kan ik het toch een beetje volgen. |
 Foto van toen en nu heb ik bijgevoegd. Voor de nieuwsgierigen onder u zie verder facebook en/of linkedin. Groeten, Ad Hameete |
| Beste
organisatie, Bijgaand een paar foto's van mij nu en toen en nog wat extra info. Ik ben op "wereldreis" zie: www.shishco.waarbenjij.nu Ik hoop dat deze reunie weer net zo geslaagd wordt als de vorige. Succes, Zeilgroet vanuit Anguilla Frans vanBuuren |
Kent u haar nog? Ze schijnt
weer te koop te zijn, zie link op voorpagina |
Heb ik een verhaal? Dat ik na vier jaar
zeilinstructeur in de Kaag (Jeugdherberg NJHC) na het behalen van mijn
ZI pas bij de efz in 1970 met Pasen heb geleerd om afstand te nemen van
je cursist. Zitten bij de mastkoker! Verder twee bomen. Niet,
zoals ik gewend was, eentje in het want. Neen, twee liggend aan dek.
Kortom, een Hollander werd even verteld hoe het er bij de efz aan toe
ging. Gedegen, zeer gedegen. Les gegeven aan cursisten van de 2e week.
Belangrijk moduul: Bomen! Hartelijke groet, Gerard van Merriënboer | Als EFZ koppel komen wij heel graag op de reunie. Ik weet niet wanneer
en of het hele weekend lukt maar dat gaan wij wel proberen. Foto's genoeg: ik denk dat ik wel 6 jaar 6 weken per jaar op de zeilschool doorbracht, niet dat dat gepland was maar eenmaal thuis kreeg ik altijd heimwee. Mooie verhalen ook al gelezen op de site die uiterst herkenbaar zijn. Als struel herinner ik mij vooral het vele boenen (Veel van geleerd!), altijd soep koken van restjes, toetjes maken waar vel op kwam (brrr) en heel veel plezier. Mario is jaren instructeur geweest. We hebben net zitten rekenen, waarschijnlijk zijn wij van 1974 tot 1980 op de EFZ geweest. Tot binnenkort. Hartelijke groet, Mario en Jose van Vliet-Eppinga |
|
Ik ben begonnen in 1964 en heb toen ongeveer
het hele seizoen gevaren. Dat om mij voor te bereiden op een herexamen van de
zeevaartschool. Examendoen is nooit mijn sterkste kant geweest. Ik zakte voor de paascursus, maar omdat er
toch wel mensen waren die iets in mij zagen, kreeg ik een herkansing: na flink
wat oefenen zou het misschien toch wel lukken.Van dat oefenen kwam niet veel
terecht, Sip was plotseling ziek geworden en en ik mocht het dan maar proberen,
bij gebrek aan. De
eerste afvaart met cursisten ging direct al niet helemaal goed. Tussen het
vertreksein en de daadwerkelijke afvaart wil, zoals iedereen wel weet, nog wel
eens enig tijdsverschil optreden. Ik had heel goed uitgekeken, maar toen wij
uiteindelijk gingen, dreven wij recht voor de inmiddels genaderde R.P.43.
Gelukkig moest men destijds bevaren zijn om bij de waterpolitie te kunnen
komen, (tegenwoordig rekruteert men ze
uit cowboys van de Mookerhei) zodat het goed is afgelopen. Na die tijd heb ik
altijd bij het daadwerkelijke vertrek nog een keer extra gekeken. Hallo Chris, Bedankt voor je berichtje. Wij wonen zowel in Nieuw Zeeland als Nederland, al de winterse ontberingen maken we niet meer mee, alleen van horen of zien op internet. Eind april gaan we ongeveer terug, de vertrek datum ligt nooit precies vast, dat gaat meestal op het laatste moment. Het neemt enkele dagen in beslag om terug te komen, het zit soms mee en soms tegen. Wij wonen in een klein dorpje in het midden van het Noordereiland, dus het is altijd reizen met hindernissen. Een hartstikke leuk idee deze reünie, ik zou graag komen, maar dat weet ik pas op het laatst. Als we op tijd terug zijn, dan kom ik naar Sneek, en probeer dan nog wel ergens een slaapplaats te vinden. Hopelijk is dit geen probleem voor jullie organisatie, zodra ik denk te weten dat het gaat lukken om te komen, horen jullie van me. Met vriendelijke groet Kees Boevink | Aan het eind van het seizoen heb ik, na een aantal weken A-cursus gegeven te hebben, zelf A-examen gedaan, helaas weer mis. Later heb ik met succes nog eens examen gedaan, hoera geslaagd. Een poging om ook Z.I. te halen, u raadt het al. “U kunt niet varen” zei de examinator die met een knuffelkruisertje naar het examen was gekomen. Nu was ik destijds kapitein op een binnenvaarttanker en mijn opmerking dat hij wel gelijk kon hebben maar dat ik zo’n ding van hem aan dek had staan. viel niet geheel in goede aarde. Later ben ik zo nu en dan nog wel eens een weekje ingevallen zodat ik ook nog wel mensen van latere lichtingen ken. Kees Nederstigt  7 uur slaapdronken paraat, dweilen, Beerenburg van Heppie, andijviestampot, sla in de centrifuge, emmers homemade vanillevla, wekelijks momentje met Anneke, extraatjes?, lachen, met 8 man in de eend van??? naar de disco…. kinderen die door de kuip vlogen bij overstag, roerblad verliezen en op zeilen naar thuishaven kruisen, aan lager wal… Mechteld In mijn herinnering was de EFZ tijd één groot feest. Heb nog les gehad van Heppie op de Enghorne en ik werd instructeur in de overgangstijd naar Piet en Jannie. Herinner me ontzettend veel lol in het hol met de andere instructeurs en met de stroelen en vooral veel Beerenburg op vrijdagavond. De instructie was degelijk en zeer serieus. Ik vond het enorm leuk om les te geven aan vaak enthousiaste bemanningen. Achter het sluisje in Goangaryp? kon je in die tijd heerlijk suikerbrood halen. Was direct een goede oefening om van lager wal hier weg te komen. Heb er in ieder geval veel liefde voor het zeilen en voor oude houten zeilschepen door gekregen. Ben momenteel nog bezig met de restauratie van een Vrijheid. Op de Amsterdamse zeilvereniging de Schinkel hebben we zo’n 20 van deze bootjes en iedere donderdagavond varen we korte wedstrijden. Heerlijk. Reinier Nieuwenhuis |
